Wanneer de boerderij precies gebouwd is hebben we helaas nog niet kunnen ontdekken.

De schatting is dat dit zo rond 1900 is gebeurd.

Mijn (Corinda) over grootouders hebben het erf in 1933 gekocht.

Zij gingen hier samen wonen met hun enigst kind mijn Oma. Zij trouwde in 1933 met mijn opa.

Samen kregen ze 5 dochters en 2 zonen.

Mijn Opa verbouwde land en had daarvoor natuurlijk dieren.

Twee sterke Belgische knollen die hem hielpen om het land te bewerken.

Verder had hij ook een aantal koeien om het gezin te voorzien van zuivel en vlees.

En natuurlijk konden de varkens, kippen en konijnen niet ontbreken.

Om het gehalte muizen en ratten, die deze dieren met zich meebrachten, tegen te gaan hadden ze ook een aantal katten en een zogenoemde boerenfox die dit klusje voor hun rekening namen.

De jongens hielpen met de werkzaamheden op het land en de meiden waren altijd de klos om de koeien te melken.

In de oorlog hebben de geallieerden de dijk doorgebroken om met behulp van het water de bezetters te verjagen. Het gevolg was dat ook Koudekerke onder water stond.

Het water heeft in de boerderij tot 120cm hoog gestaan.

Dat moet toch wel een vreselijke tijd zijn geweest. Ze leefden met z’n allen op de boven verdieping.

En hoe moest dat dan met de dieren?

Mijn opa had een geniaal plan bedacht en heeft de koeien op zolder gekregen in de schuur.

Hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen?

Mijn opa stopte in 1972 met boeren alles was inmiddels het huis uit en veel hulp was er ook niet meer. Alleen de jongste twee waar onder mijn moeder woonde nog thuis.

In 1977 gingen mijn ouders hier wonen.

Het woonhuis is toen verbouwd maar verder is alles intact gebleven.

De boeren schuur en het beestenhok werden gewoon gebruikt als schuur.

Mijn opa bewerkte het land wat bij het huis zat nog wel voor de hobby en zo aten wij gezond uit de tuin.

Hij werd oud en ook dit hield geen stand meer.

Het voormalige beestenhok waar vroeger de jonge koeien in stonden die voor het eerst moesten kalven werd omgebouwd tot een studio voor de verhuur.

Nu genaamd “Grietje”

In 2015 vonden we dat deze ruimte toe was aan een goede refresh.

Martijn en mijn vader verbouwde het huisje grondig.

Er kwam een slaapkamer bij. De keuken werd voorzien van de gemakken van nu.

Er werd aan centrale verwarming gewerkt maar ook de tv en het internet mocht niet ontbreken.

Buiten werd er een stuk afgebakend om een heerlijk zitje te creëren.

In 2017 zijn Martijn en ik op de boerderij komen wonen samen met onze dochter en zoon.

Aan de schuur was in al die jaren niet veel onderhoud gepleegd.

Onze volgende klus stond te wachten..

Op onze facebookpagina kunt u de foto’s zien van de verbouwing.

Werkelijk alles is aangepakt, de fundering, de vloer, de wanden, het dak.

De schuur is heel grondig gerenoveerd met als doel de boerderij zoveel mogelijk in originele staat te behouden. 

Zo zijn de oude stal deuren en luiken weer zichtbaar en de mooie gebogen raampjes.

De Mendeuren zijn nog origineel en in zijn geheel gerestaureerd.

Deze bijzondere elementen zijn gemaakt door een doorgewinterde vakman die de kneepjes van het vak al heel vroeg geleerd heeft. En de al oude en originele timmermansvaardigheden heeft willen toepassen.

Maar binnen is het lastiger…wat hebben we tegenwoordig nog aan een koeienstal, paardenstal, dorsvloer en de tas??

Wij hebben op de plaats van de koeienstal een vakantiewoning gerealiseerd genaamd op stal.

In de toekomst komt er nog een vakantiewoning op de plaats waar vroeger de paardenstal zich bevond.

Het overige deel gaan we gebruiken om ons eigen woongedeelte uit te breiden.

Dus voorlopig zijn wij nog niet klaar..

Maar dat hoort ook zo als je woont op een erf dat “hof Zeldenrust" heet!